Ağaçlar coşkulu bir mevsimden,
Bırakıyor kendini yaprakların sessizliğine,
Sen istesen de istemesen de,
Hüzün bir kere çökmüştür çehresine.
Onca renk arasında,
Sararmış tüm reklerin…
Aslında bilmiyorlardı,
Asıl renkler sonbaharındı.
Sen istesen de istemesen de,
Hafif rüzgarın etkisiyle,
Bırakacaktır rengini,
Belki son kez bakacaksın ardından,
Sen gelsen de gelmesen de.