Mahzun gözlerimdeydi yorgunluk
Terk edilmiş bir ev misali…
Ev miydi beni ısıtan,
Ufku olmayan gözlerin miydi yoksa?
Hani yürürdük yağmurun altında
Gökyüzü hayrandı ruhuma
Mehtapta parlayan ışık
çaresizce aydınlatır yolumu
Elveda etmeden mi gidecek ay,
Tan ağarıp Güneş doğunca?
Ellerim kalsa da soğukta,
Ruhumu ısıtır gözlerin
Yeter bana..